«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.

عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.

حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!.

تبرک‌ لحظاتمان با شهید حسین عسگری:

امت مسلمان! امام را تنها نگذارید؛ اى جوانان نکند که در میان رختخواب بمیرید زیرا که على (ع) در محراب عبادت شهید شد. نکند که در غفلت و نادانى بمیرید که امام حسین (ع) در میدان جنگ و نبرد شهید شد، نکند در غفلت و نادانى بمیرید که موسى‌ابن‌جعفر (ع) در راه دین شهید شد،‌ مبادا درحال بی‌تفاوتى بمیرید که على‌اکبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد. خواهران و برادران عزیز همیشه به یاد خدا باشید و دعاهاى توسل و کمیل و نمازهاى جماعت و جمعه را فراموش نکنید.