به گزارش سپهرغرب و به نقل از روابط عمومی شرکت آب منطقه‌ای همدان، مرتضی احمدی‌رحمت اذعان کرد: کشت‌های گلخانه‌ای با توجه به شرایط اقلیمی کشور، باید توسعه پیدا کنند.
وی با بیان اینکه کشور ما در اقلیم خشک و نیمه‌خشک کره زمین واقع شده، ابراز کرد: در سالیان اخیر خشک‌سالی‌های متوالی حادث شده و وضعیت منابع آب را بغرنج‌تر کرده؛ این درحالی است که بخش کشاورزی عمده‌ترین مصرف‌کننده آب در کشور و استان همدان است.
احمدی‌رحمت افزود: طی سالیان اخیر در تصمیمات کلان کشور، توسعه گلخانه‌ها به‌عنوان راهکاری برای مدیریت مصرف آب در بخش کشاورزی و افزایش تولید محصول در ازای مصرف واحد آب و همچنین کاهش هدررفت آن ناشی از تبخیر و تعرق، مورد تأکید قرار گرفته است.
وی موضوع افزایش بهره‌وری مصرف آب در کشت گلخانه‌ای را درخور توجه دانست و گفت: توسعه گلخانه‌ها با آفت‌ها و چالش‌هایی مواجه است که می‌بایست مورد توجه و اصلاح قرار گیرند.
احمدی‌رحمت چالش نخست توسعه کشت‌های گلخانه‌ای را درخواست‌ها برای اختصاص آب جدید جهت ایجاد گلخانه در اراضی دیم و اراضی ملی یاد کرد و افزود: با توجه به وضعیت منابع آب استان و نیز سهم آب قابل برنامه‌ریزی، نمی‌توان درخواست‌ها را اجابت کرد.
وی اذعان کرد: چالش دوم در نوع تولیدات گلخانه‌ای است که درحال حاضر عمده تولیدات گلخانه‌ای شامل خیار، گوجه فرنگی و فلفل دلمه‌ای است و مهم‌تر اینکه درصد زیادی از این تولیدات صادر می‌شوند و صادرات این محصولات منجر به ایجاد توجیه اقتصادی توسعه کشت‌های گلخانه‌ای شده است.
احمدی‌رحمت تصریح کرد: همان‌طور که می‌دانیم، محصولات فوق جزء محصولات استراتژیک نبوده و در امنیت غذایی نقش قابل ملاحظه‌ای ندارند. این درحالی است که کشور نیازمند واردات برخی محصولات استراتژیک است.
وی افزود: چنانچه در نوع محصولات گلخانه‌ای تجدید نظر نشود، در عمل توسعه گلخانه‌ها در اراضی آبی منجر به تغییر الگوی کشت از محصولات استراتژیک به محصولات فرعی با هدف صادرات می‌شود.
احمدی‌رحمت تأکید کرد: تولید محصولات گلخانه‌ای با منظور کردن مصرف انرژی در گلخانه‌ها، عدم برگشت آب به زمین، سایر یارانه‌ها، تسهیلات ارزان‌قیمت و از مهم‌تر عدم لحاظ قیمت واقعی آب درحالی که محصول با هدف صادرات تولید می‌شود، در عمل اعطای یارانه به مصرف‌کنندگان کشورهای هدف صادرات محسوب می‌شود و فاقد توجیه است.
معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه‌ای همدان تصریح کرد: به‌علاوه جذبه اقتصادی توسعه گلخانه با تولید محصولات فوق‌الذکر به‌دلیل کاهش سطح زیرکشت محصولات استراتژیک، می‌تواند به تهدید امنیت غذایی منجر شود.