نیویورک میزبان بزرگترین شبکه جادهای شهری در جهان
نیویورک با داشتن 203 مترمربع فضای شبکه جادهای به ازای هر خودرو دارای یکی از گستردهترین و پیچیدهترین سیستم جادهای شهری در جهان است.
شهر نیویورک بهعنوان یکی از قطبهای مهم اقتصادی، فرهنگی و حملونقلی شناخته میشود اما آنچه این شهر آمریکایی را از سایر شهرهای بزرگ جهان متمایز میکند، گستردهترین شبکه جادهای شهری است که بر اساس دادههای منتشرشده توسط استاتیستا (Statista) یکی از شهرهای پیشروی جهان برای داشتن بیشترین «مساحت شبکه جادهای به ازای هر خودرو» است. هر خودرویی که در نیویورک تردد میکند، بهطور متوسط به 203 مترمربع فضای جادهای دسترسی دارد. این رقم نشاندهنده سیستمی بسیار متراکم و گسترده از خیابانها، بلوارها و جادههای شهری است که بهویژه در منطقه منهتن و حومه آن به چشم میخورد.
*چرا نیویورک چنین شبکه جادهای گستردهای دارد؟
رشد سریع شهری نیویورک از قرن نوزدهم، تراکم جمعیت بالا و طراحی منظم شبکه خیابانی، از عوامل اصلی شکلگیری این سیستم جادهای گسترده است. طرح شبکهای شهر (Grid System)، بهویژه در منهتن، با خیابانهای عمودی و افقی منظم، به ایجاد شبکهای قابل پیشبینی و کارآمد کمک کرده است. این طراحی شهری، علاوه بر تسهیل تردد خودروها، به پیادهروها، دوچرخهسواران و سیستم حملونقل عمومی نیز فضای کافی میدهد.
با این حال، باید توجه داشت که حجم بالای جادهها لزوماً به معنای ترافیک کم نیست. در واقع، نیویورک همچنان با ترافیک سنگین در ساعات اوج مواجه است، اما گستردگی شبکه جادهای به مدیریت بهتر ترافیک و توزیع جریان وسایل نقلیه کمک میکند.
در مقابل، بعضی شهرهایی که از نظر ترافیک شدید معروف هستند، مانند لاگوس نیجریه، از چگالی جادهای بسیار پایینتری برخوردارند و به همین دلیل فشار ترافیکی در این شهرها بهدلیل کمبود زیرساخت جادهای بسیار بیشتر است. بر اساس گزارش Numbeo، لاگوس با شاخص ترافیکی 354.5، یکی از شلوغترین شهرهای ترافیکی جهان محسوب میشود، اما این شلوغی نه بهدلیل وجود جادههای بیشتر، بلکه به علت رشد سریع جمعیت، کمبود زیرساخت و سیستم حملونقل ناکافی است.
شهرداری نیویورک در سالهای اخیر برنامههایی برای کاهش ترافیک، افزایش ایمنی پیادهروها و توسعه مسیرهای دوچرخهسواری اجرا کرده تا تعادل بین استفاده از خودرو و حملونقل پایدار حفظ شود. ضرورت وجود چنین شبکه وسیعی از راهها برای شهر نیویورک چندین جنبه مهم دارد. نخست، این شبکه انتقال کالا و خدمات را تسهیل میکند و ارتباط میان صنایع، بازارها و مصرفکنندگان را بهبود میبخشد. این امر موجب کاهش هزینههای حملونقل، جذب سرمایه و ایجاد فرصتهای شغلی میشود و به رشد اقتصادی شهر کمک میکند.
دوم، این گستردگی راهها دسترسی و تحرک ساکنان را افزایش میدهد و امکان رفتوآمد به محلهای کار، مدارس و امکانات درمانی و تفریحی را فراهم میکند. با توزیع ترافیک در مسیرهای مختلف، از ایجاد گلوگاههای ترافیکی جلوگیری شده و سفرهای روزانه روانتر میشوند. همچنین، شبکه راههای شهری زمینهساز پیوند و انسجام اجتماعی است؛ خیابانها و معابر محلات شهری را به یکدیگر متصل میکند و دسترسی خدمات اضطراری را سریعتر میکند که نقش مهمی در امنیت و کیفیت زندگی شهروندان ایفا میکند.
شهر نیویورک بهعنوان یکی از قطبهای مهم اقتصادی، فرهنگی و حملونقلی شناخته میشود اما آنچه این شهر آمریکایی را از سایر شهرهای بزرگ جهان متمایز میکند، گستردهترین شبکه جادهای شهری است که بر اساس دادههای منتشرشده توسط استاتیستا (Statista) یکی از شهرهای پیشروی جهان برای داشتن بیشترین «مساحت شبکه جادهای به ازای هر خودرو» است. هر خودرویی که در نیویورک تردد میکند، بهطور متوسط به 203 مترمربع فضای جادهای دسترسی دارد. این رقم نشاندهنده سیستمی بسیار متراکم و گسترده از خیابانها، بلوارها و جادههای شهری است که بهویژه در منطقه منهتن و حومه آن به چشم میخورد.
*چرا نیویورک چنین شبکه جادهای گستردهای دارد؟
رشد سریع شهری نیویورک از قرن نوزدهم، تراکم جمعیت بالا و طراحی منظم شبکه خیابانی، از عوامل اصلی شکلگیری این سیستم جادهای گسترده است. طرح شبکهای شهر (Grid System)، بهویژه در منهتن، با خیابانهای عمودی و افقی منظم، به ایجاد شبکهای قابل پیشبینی و کارآمد کمک کرده است. این طراحی شهری، علاوه بر تسهیل تردد خودروها، به پیادهروها، دوچرخهسواران و سیستم حملونقل عمومی نیز فضای کافی میدهد.
با این حال، باید توجه داشت که حجم بالای جادهها لزوماً به معنای ترافیک کم نیست. در واقع، نیویورک همچنان با ترافیک سنگین در ساعات اوج مواجه است، اما گستردگی شبکه جادهای به مدیریت بهتر ترافیک و توزیع جریان وسایل نقلیه کمک میکند.
در مقابل، بعضی شهرهایی که از نظر ترافیک شدید معروف هستند، مانند لاگوس نیجریه، از چگالی جادهای بسیار پایینتری برخوردارند و به همین دلیل فشار ترافیکی در این شهرها بهدلیل کمبود زیرساخت جادهای بسیار بیشتر است. بر اساس گزارش Numbeo، لاگوس با شاخص ترافیکی 354.5، یکی از شلوغترین شهرهای ترافیکی جهان محسوب میشود، اما این شلوغی نه بهدلیل وجود جادههای بیشتر، بلکه به علت رشد سریع جمعیت، کمبود زیرساخت و سیستم حملونقل ناکافی است.
شهرداری نیویورک در سالهای اخیر برنامههایی برای کاهش ترافیک، افزایش ایمنی پیادهروها و توسعه مسیرهای دوچرخهسواری اجرا کرده تا تعادل بین استفاده از خودرو و حملونقل پایدار حفظ شود. ضرورت وجود چنین شبکه وسیعی از راهها برای شهر نیویورک چندین جنبه مهم دارد. نخست، این شبکه انتقال کالا و خدمات را تسهیل میکند و ارتباط میان صنایع، بازارها و مصرفکنندگان را بهبود میبخشد. این امر موجب کاهش هزینههای حملونقل، جذب سرمایه و ایجاد فرصتهای شغلی میشود و به رشد اقتصادی شهر کمک میکند.
دوم، این گستردگی راهها دسترسی و تحرک ساکنان را افزایش میدهد و امکان رفتوآمد به محلهای کار، مدارس و امکانات درمانی و تفریحی را فراهم میکند. با توزیع ترافیک در مسیرهای مختلف، از ایجاد گلوگاههای ترافیکی جلوگیری شده و سفرهای روزانه روانتر میشوند. همچنین، شبکه راههای شهری زمینهساز پیوند و انسجام اجتماعی است؛ خیابانها و معابر محلات شهری را به یکدیگر متصل میکند و دسترسی خدمات اضطراری را سریعتر میکند که نقش مهمی در امنیت و کیفیت زندگی شهروندان ایفا میکند.
ارسال
نظر
*شرایط و مقررات*
کلمه امنیتی را بصورت حروف فارسی وارد
نمایید
بعنوان مثال : پایتخت ارمنستان ؟ ایروان
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین
(فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر
شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای
نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.