رژه موتوری و خودرویی یگان‌های منتخب نیروهای مسلح، فراجا و سپاه و بسیج همدان روز دوشنبه هم‌زمان با آغاز هفته دفاع مقدس با شعار «ما فاتحان قله‌ایم» در مسیر حدود 10 کیلومتری بلوار ارم تا مزار مطهر شهید سپهبد علی شادمانی در باغ بهشت همدان انجام شد.
دفاع مقدس مفهومی است که همچون آیینه‌ای شفاف، رشادت، همدلی و اراده پولادین ملتی را بازتاب می‌دهد که در سایه وحدت خود و ایثار شهدایشان، قامت افراشتند؛ این حماسه، یادگار مردان و زنانی است که با مقاومت و نثار جان در راه سرافرازی و آزادگی وطن نام خود را در دفتر جاودانگی ثبت کردند.
31 شهریورماه سال 1359، رژیم بعث عراق که به خیال باطل خود انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران را ضعیف می‌شمارد، با هدفی شوم طومار صلح را پاره کرد و جنگی تمام‌عیار را بر ملت نوپای ایران تحمیل کرد.
این تجاوز که با پاره کردن پیمان‌نامه الجزایر توسط صدام حسین اعلام شد، آغازگر فصلی بود که در آن فرزندان ملت فارغ از هرگونه تمایز، در کنار هم در برابر دشمن صف کشیدند.
ارتش عراق با تصور فتح سریع ایران در روزهای نخست، بی‌محابا به دروازه‌های شهرهای مرزی رسید، اما این پیشروی غافل از نیروی نهفته در وحدت و اتحاد ملت بود.
امام خمینی (ره) با ندای دفاع از کیان جمهوری اسلامی، امت را فراخواندند و در این میان، نیروهای مردمی با وجود کمبودها و سختی‌ها با تکیه بر وحدت قلوب و همبستگی ایمانی، مقاومت را معنایی تازه بخشیدند.
هر شهیدی که بر خاک افتاد، چون نگینی بر تارک این وحدت درخشید و پیوند ناگسستنی میان رزمندگان را مستحکم‌تر کرد.
در سالگرد هفته دفاع مقدس، از چه بنویسیم؟ این‌روزها هم‌زمان با هفته دفاع مقدس، از خود باید بپرسیم که از چه بگوییم و بنویسیم؟ از مقاومت و صبوری مردم، از شجاعت و دلیری رزمندگان، از ایثار و فداکاری یا از همدلی و مهربانی بی‌نظیر مردم با یکدیگر؟
از معنویت و عرفان جوانانی که به تعبیر حضرت امام خمینی (ره) ره صدساله را یک‌شبه پیمودند؟ یا از یاری و نصرت خداوند به بندگانی که برای حفظ دین او از همه هستی خود گذشتند؟
هفته دفاع مقدس علاوه‌بر یادآوری حماسه و ایثار یک ملت برای حفظ انقلاب نوپا و تمامیت ارضی کشور، یادآور جنایات دشمنان نیز هست؛ از بمباران شهرها و روستاها گرفته تا استفاده از سلاح‌های شیمیایی مخرب.
این مسئله یادآور بی‌تفاوتی دنیای مدعی حقوق بشر در مقابل این‌همه جنایت و سکوت معنادار سازمان‌های بین‌المللی است.
همچنین یادآور تبلیغات مسموم رسانه‌های استکباری برای وارونه جلوه دادن حقیقت و نادیده گرفتن حقوق مسلم ملتی است که تنها گناهش استقلال‌خواهی و سازش نکردن با استکبار جهانی بود.
هفته دفاع مقدس یادآور این نکته است که واقعیتی بزرگ بر ملت ایران تحمیل شد، اما دشمنان به هیچ‌یک از اهداف خود نرسیدند و در مقابل عظمت و شکوه ملت ایران، پشیمان و شرمنده به خاک خود برگشتند.
اما هفته دفاع مقدس یادآور یک واقعیت بسیار مهم دیگر هم به دشمنان این مرزوبوم هست: آزموده را آزمودن خطاست! ملت ایران در طول سال‌های آتش و خون، به بهترین وجه امتحان پس داده است؛ بنابراین امروز مصمم‌تر، باتجربه‌تر و با آمادگی بیشتر، هر متجاوزی را از کرده خود پشیمان خواهد کرد.
در این میان، مکانیسم ماشه و فعال شدن تحریم‌ها علیه ایران، ابزاری است که می‌تواند با کوچک‌ترین بهانه‌ای، فشارها را تشدید کرده و منافع ملی را به مخاطره اندازد.
در مواجهه با چنین ابزاری، وحدت ملی همانند دوران دفاع مقدس تنها راهکار پایدار و مؤثر است.
پراکندگی و تفرقه، همانند ماشه‌ای است که دشمنان در انتظار فعال شدن آن هستند تا بتوانند بر ملت ایران غلبه کنند.
درک مشترک از منافع ملی، همبستگی در برابر تهدیدات خارجی و تلاش جمعی برای عبور از چالش‌ها همانند دوران جنگ، می‌تواند ما را از فعال شدن کامل مکانیسم ماشه و پیامدهای ناگوار آن مصون دارد.
امروز ما نه در برابر تانک و توپ، بلکه در برابر فشارهای اقتصادی و سیاسی قرار داریم، اما نیروی وحدت، همان نیروی لایزال الهی و انسانی است که می‌تواند ما را پیروز گرداند.
باید با هوشیاری، درس‌های دفاع مقدس را در عمل پیاده کنیم و اجازه ندهیم مکانیسم ماشه بار دیگر ملت ایران را به دوران سختی بازگرداند.