شهیدمطهری در کتاب حماسه حسینی نگاشته است: «سخاوتمند، هنرمند و عالم مال، هنر و علم خود را که بخشی از وجود اوست، جاودانه می‌کند؛ اما شهید، خودش را جاودانه می‌کند».
آری شهید آن جاودانه‌ای است که مرزوق نزد خداوند است؛ هم او که در تمام طول حیات دنیایی خود در مسیر خدایی بودن پای فشرد، بی‌هیچ تردید شهیدانه زیست تا به مقام شهادت نائل آمد.
و اینک میهمان پیام شهید داود ترکی که بر وصیتنامه‌اش نقش بسته، هستیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر به هزار ضربه شمشیر شهید شوم، بهتر از آن است که در بستر مرگ بمیرم. حضرت علی (ع).
اگر شما به دوستی شیطان تن در دهید و به اسلام نگروید، ناگهان بدن‌های شما آماج تیرهای خداپرستان بشود، در آن روز بازگشت از شما پذیرفته نخواهد شد و برای شما گریزگاهی نیست.
در آغاز وصیت‌نامه‌ام سخنی بس گران‌مایه از مولا علی (ع) نوشتم که سرلوحه مردان عالم است؛ این یگانه‌مرد زمان این‌چنین خوب فاصله شهادت تا مرگ را بیان می‌کند که یعنی با بدترین شکل شهید شدن را بهتر از آرام در رختخواب مردن می‌داند.
می‌دانید هزار ضربه شمشیر انسان را تکه‌تکه می‌کند، ریزریز می‌کند، اما او می‌پسندد؛ آری اینان به‌درستی مقام و جایگاه شهید را درک کرده‌اند که این‌چنین عاشق هستند. بدانند منافقان غربیان و شرقیان که ما هم پویندگان راه چنین مردانی هستیم، سعی می‌کنیم و سعی کرده‌ایم که شهادت را مشتاقانه بپذیریم و هیچ ترس و واهمه‌ای را به جان خود نخریم و با دلی عاشق به پیش معبود برگردیم. بدانید همین الان پویندگانی در جبهه‌ها هستند که شب‌وروز دعا برای شهادت می‌کنند، آری این‌چنین مردانی در میان ما هست که توانستیم مسلط بر کافران بعثی شویم.
هرگز دست دوستی با شیطان و دوستان شیطان ندهید؛ مادر و پدر اگر ما و من به جبهه نرویم، بدانید دست دوستی با شیطان داده‌ایم، بدانید این راه، راهی است حق و هرکس نیاید، در آینده پشیمان می‌شود و آن زمان پشیمانی هیچ سودی ندارد.
بدانید شهیدان به پیش معبودشان می‌روند و کامشان شیرین خواهد شد و روزی می‌گیرند؛ همین مجاهده ما بهترین صواب‌ها است، پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید «بهترین کسب مرد مسلمان تیری است که در راه خدا می‌اندازد». پس کسی که سلاح بر کف می‌گیرد، برای رضای الله و در راه خدا تیر می‌افکند، بهترین کاسب است. سلاح‌هایی که در راه خدا به‌کار گرفته می‌شوند، در دست مؤمنین کلیدهای بهشت‌اند؛ پس چرا کلیدهای بهشت را در دست نگیریم؟ پس بتازید ای مؤمنین.
به فرموده امام صادق (ع) در بهشت مقامی هست که هیچ بنده‌ای به آن نرسد جز با بلایی که در دنیا در راه خدا به او برسد؛ برادران چرا ما به آن مقام نرسیم؟ مگر سدی در جلو راهمان است؟ مگر این صحنه مجاهده نیست که بهترین راه برای رسیدن به آن مقام است؟ پس چرا نرسیم؟ پس برای رسیدن به این مقام نباید لحظه‌ای از جبهه‌ها غافل بمانیم که به امید خدا نمی‌مانیم.
و اما وصیتی به پدر و مادر و خانواده‌ام؛ هیچگاه از ترس خدا غافل نمانید و همیشه در راه خدا بکوشید. خدا پشتیبان شما است و شما را پیروز می‌گرداند؛ بدانید این سختی‌ها و رنج‌ها زودگذر و تمام‌شدنی است، اما پاداش بس عظیم و نعمت‌های بسیار دارد و بر جایی که فضل و رحمت است، تکیه می‌زنید. هرگز از روزگار و چیزی که از طرف خدا می‌آید، شکایت نکنید و راضی به رضای خدا باشید تا از صواب و مقام شما کم نشود و حتی در غم بهترین عزیزتان که در راه خدا رفته، ناراحت نشوید که خیر و برکتی است در این راه.