در طول 15 ماه اخیر، ابتکارعمل‌هایی در حوزه‌های مختلف صورت گرفته است تا سینمای ایران، روند صنعتی‌شدن را با شتاب بیشتری دنبال کند و اکنون در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که برخلاف آنچه تصور می‌شود، در نزدیک‌ترین مرتبه تا صنعتی‌شدن قرار داریم.
قطعاً یکی از شاخص‌های صنعتی‌شدن سینما، سالن‌های نمایش، تعدد و تراکم جغرافیایی آن است. پارامتر مهمی که مدیریت جدید سینما، توجه ویژه‌ای به آن داشته و تلاش کرده تا با نوسازی و بهسازی سالن‌های قدیمی، زمینه تأسیس سینما در شهرهای فاقد این امکان فراهم شود.
تا آخرین روز فعالیت سینماها در سال 98، یعنی چند روز مانده به آغاز کرونا، 277 سینما در ایران فعالیت داشتند که تعداد سالن‌های آن به 541 می‌رسید. وقتی کرونا در کشور شیوع پیدا کرد، تمامی سینماهای کشور برای 4 ماه تعطیل شد. اوایل تیرماه 99 بود که با نمایش چند فیلم جدید، برخی سینماها، فعالیت خود را آغاز کردند و برخی دیگر هم که تعدادشان اندک نبود، به دلیل آن‌چه ‌عدم‌توجیه اقتصادی خوانده شد، از فعالیت انصراف دادند. مسیر این سینماها نیز در ادامه به دو نقطه متفاوت کشیده شد: عده‌ای از آن‌ها با رونق سینماها در نیمه دوم سال 1400، به چرخه نمایش بازگشتند و برخی دیگر نیز درخواست تغییر مالکیت دادند.
یکی از چالش‌های مهم مدیریت جدید سینما در دولت سیزدهم، به‌سامان کردن اوضاع سالن‌های سینما بودبنابراین یکی از چالش‌های مهم مدیریت جدید سینما در دولت سیزدهم، به‌سامان کردن اوضاع سالن‌های سینما بود. گروه سینمایی جدید با اشراف بر روی این مقوله که سالن‌های سینما، یکی از شاخص‌های اصلی فرآیند صنعتی‌شدن و تقسیم عادلانه مردمی‌شدن آن در سراسر کشور است، توجه ویژه‌ای را به این مقوله معطوف داشت و موفق شد برخلاف انتظارها، به نتایج خوبی هم در این زمینه نائل آید.
در تازه‌ترین آمار سینماهای کشور متوجه می‌شویم که تیم سینمایی جدید، موفق شده در این مدت، 18 سینما را به بهره‌برداری برساند که تعداد سالن‌های این تعداد سینما، 129 سالن بوده است. به این ترتیب با حذف برخی سینماها از گردونه نمایش که به دلیل فرسودگی بالای این سینماها بوده، با این آمار، تعداد سالن‌های سینمایی تا امروز به حدود 640 سالن رسیده است که این تعداد سالن سینمایی، برای نخستین‌بار در طول 44 سال پس از پیروزی انقلاب، برابری آماری با ناوگان سالن تا پیش از سال 57 را نشان می‌دهد.
البته که طبق نشانه‌گذاری‌های میان‌مدت و بلندمدتی که تعیین شده، تعداد سالن‌های سینمایی تا پایان سال آینده، میان یک هزار تا یک هزار و 200 سالن خواهد بود و این تعداد در پایان دولت سیزدهم به بیش از یک هزار و 500 سالن خواهد رسید که با تحقق این چشم‌انداز، افزایش حدودا سه برابری سالن‌های سینما در عمر چهار ساله یک دولت محقق خواهد شد.
افق این چشم‌انداز در شرایطی روشن است که در این طرح، توجه ویژه‌ای به مناطق محروم و شهرهای فاقد سینما شده است. یکی از اهداف سفرهای استانی رئیس سازمان سینمایی به شهرهای مختلف کشور، بازدید میدانی از پروژه‌های سینمایی در حال ساخت است. هم‌چنین در این سفرها، نیازسنجی صورت گرفته تا منطبق با گستره جفرافیایی و میزان جمعیت، طرح افزایش سینما در آن شهرها و مناطق عملیاتی شود.
البته که طبق رایزنی‌های گسترده با نهادهای صاحب سینما، قرار بر این شده تا این نهادها، نسبت به بهسازی سالن‌های قدیمی خود اقدام کرده و مأموریت‌هایی را در راستای تأسیس سینماهای جدید به انجام برسانند.
با این اقدام، هم ظرفیت‌ سالن‌های سینمایی کشور به میزان قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت؛ هم معضل کمی سالن برای نمایش فیلم‌های ایرانی و خارجی بیشتری مرتفع می‌شود و هم نقاط فراوان‌تری از کشور، صاحب سینما شده و سهم برخورداری شهروندان از سینما افزایش می‌یابد.
با تحقق این مهم که یکی از اصلی‌ترین گام‌ها در مسیر صنعتی‌شدن است و شکل عملیاتی آن نیز محقق شده، سینمای ایران، بیش از هر زمان دیگری، به فرآیند صنعتی‌شدن نزدیک می‌شود و راندمان مطلوب‌تر و حرفه‌ای‌تری در انتظار آن است.