پرویز بیگی حبیب‌آبادی، مدیر انتشارات فصل پنجم و شاعر «غریبانه» که غلامعلی کویتی‌پور، حماسه‌خوان، آلبومی با همین عنوان دارد، گفت: «با توجه به اینکه نمایشگاه در مرکز شهر برگزار می‌شود، برای رفت و آمد ناشران سهولت بیشتری از برگزاری نمایشگاه در ولنجک و همچنین شهر آفتاب دارد. اینجا هر ناشری که کتاب موجود خود را کم آورد و کسری موجودی کتاب داشته باشد، به سادگی می‌تواند یک وانت‌بار بگیرد و انواع اقسام کتاب‌هایش را به غرفه بیاورد. گفت‌وگوی ما را با این ناشر بخوانید:
 از نمایشگاه کتاب امسال چه انتظاراتی دارید؟
از چند سال پیش هم که نمایشگاه در مصلی برگزار شد، در گفت‌وگو با خود شما، عرض کردم که معتقدم نمایشگاه کتاب تهران نباید به صورت افقی و تنها در یک طبقه برپا شود بلکه شایسته است این رویداد فرهنگی متناسب با شأن کتاب برگزار شود؛ به این منظور و با هدف ایجاد انسجام در نمایشگاه، کاهش هزینه‌ها و افزایش تعداد غرفه‌ها پیشنهاد می‌کنم یک مجتمع چند طبقه که از امکانات آسانسور برخوردار است به این امر اختصاص بدهند.
 آیا موافق این هستید که کتابفروشان نیز به نمایشگاه کتاب آمده‌اند؟
این پرسش شما را با توضیح دیگری تکمیل می‌کنم. به گمانم با این توضیح موضوع برایتان روشن می‌شود. تحقق این مهم به اراده مسئولان و همکاری و سرمایه‌گذاری کتابفروشان بازمی‌گردد اما در مجموع به سود ناشران نیست.
 مصلی، شهر آفتاب یا ولنجک، کدام برای برگزاری نمایشگاه مناسب‌تر است؟
نمایشگاه کتاب در ولنجک به ترافیک شهری شمال و بخشی از مرکز شهر به شدت می‌افزود. امسال هم گرچه بزرگراه رسالت شلوغ می‌شود اما ارتباط ما به عنوان ناشر با انبار کتاب‌هایمان با سهولت بیشتری انجام می‌شود. در اوضاع فعلی، با توجه به محدودیت‌های موجود، در کوتاه مدت، مکان مصلی بهترین موقعیت برای برگزاری نمایشگاه کتاب تهران است.
نگاهتان به لحاظ اقتصادی به نمایشگاه چگونه است؟ به ویژه با ورود کتابفروشان؟
در مجموع انتقاد تک سویه مبنی بر حضور کتابفروشان جایز نیست. وقتی که ناشران بزرگ از این امر شانه خالی می‌کنند و در نمایشگاه حضور ندارند، میدان برای حضور کتابفروشان باز می‌شود. فراموش نکنید که در همین 10 روز چند هزار شغل ایجاد می‌شود. البته باید اقدام‌هایی انجام گیرد تا مصلی به همه زیرساخت‌ها مجهز شود. اطلاع‌رسانی، تهویه شبستان و سامانه «از من بپرس» باید کارآمد باشند و نقایصی در کارشان دیده نشود. نمایشگاه بیخودی نباید دچار تراکم جمعیت شود. از سوی دیگر مصلی به مترو و ایستگاه اتوبوس نزدیک است، اما اگر شهرداری و وزارت ارشاد طرحی برای آینده نمایشگاه داشته باشند، می‌توان روی آن بحث کرد. چون امسال در خبرهایی مبنی بر تغییر مکان نمایشگاه از سوی سخنگوی شهرداری تهران خواندم که نمایشگاه لاجرم در شهر آفتاب برگزار شد اما پیشنهاد من مجتمع چند طبقه با آسانسور است. اما پیشنهاد شهر آفتاب، احتمالاً برای بلند مدت است و در آنجا هم باید تدارک همه زیرساخت‌ها را دید.
 نمایشگاه تهران در قیاس با نمایشگاه کتاب قاهره و نمایشگاه کتاب فرانکفورت چه نقاط قوت و ضعفی دارد؟
خب، آنجا ناشران و مولفان یکدیگر را می‌بینند و بحث، بحث تجارت کتاب است اما اینجا هم نمایشگاه کتاب فرصتی دست می‌دهد تا اهل قلم یکدیگر را ببینند. اگر به دلیل جمعیت زیاد بازدیدکنندگان و اهل قلم که به نمایشگاه کتاب می‌آیند ترافیک ایجاد شود، این انتقاد به مدیریت نمایشگاه وارد نیست. چون دیگر این ازدحام ناشی از استقبال ناگزیر است. امام تأکید می‌کنم که البته برای بعدها در ذهن من این پرسش وجود دارد که چرا نتوان نمایشگاه کتاب را در یک مجتمع بزرگ با امکانات وسیع برگزار کرد؟ وجود چنین مجتمع‌هایی در پایتخت کم نیستند که قابلیت برگزار نمایشگاه کتاب را تمام و کمال دارند.