از میان هزاران انسان ساکن و پرورش‌یافته در هر دیار، برخی به‌دلیل توان ذهنی و نبوغ فکری که خداوند به آن‌ها نعمت داده و جهد و تلاش ویژه خود در راه کسب علم و تجربه، نخبگانی شده‌اند که محصول زندگی آنان تبدیل به دانش ذهنی و عینی ارزشمند و ذی‌قیمت شده است. بی‌شک دولت تازه بر سر کار آمده در مدتی کوتاه نمی‌تواند به مانند این نخبگان محلی و بومی و به‌سرعت، این دانش نهفته در ذهن نخبگان را به‌دست آورد؛ بنابراین بسیار ضروری است که نخست، دولت در مسیر انتخاب خود در استان به اهمیت بهره‌گیری از نخبگان اعتقاد داشته باشد، چراکه نخبگان می‌توانند فهرست دقیقی از منابع مادی، معنوی و انسانی استان را در اختیار دولت قرار دهند، مشکلات استان را شناسایی و اولویت‌بندی کنند و راهکارهای حل‌وفصل مشکلات را به‌صورت علمی در اختیار قرار دهند. دوم، در سریع‌ترین زمان به شناسایی این نخبگان محلی و بومی به دور از نگاه‌های جناحی و حزبی، مبادرت ورزد. سوم، با استفاده از روش‌های علمی و متداول، دانش ذهنی این نخبگان بومی را به دانش عینی تبدیل کند؛ یعنی با تشکیل اطاق فکر‌های تخصصی و جلسات بارش فکری، راه‌های پیشنهادی این نخبگان را برای اعتلای جامعه بشنود و امکان‌سنجی کند. البته قبل از آن با بهره‌گیری از همین نخبگان، مسائل استان را بشناسد و برای حل آن‌ها، از متخصصان در رشته‌های مختلف، راهکار بخواهد. چهارم، همین نخبگان می‌توانند موانع تحقق وعده‌ها و اهداف را احصا کرده و در اختیار دولت‌مردان قرار دهند.
تأکید می‌کنیم که نخبگان جامعه الزاماً مسئولین و مدیران دولتی نیستند؛ گرچه ممکن است که در میان مسئولین نیز نخبگانی باشند، اما متأسفانه برخی مدیرانی که نخبه نیستند، فقط از راه رابطه یا زدوبند به مناصبی دست پیدا کرده‌اند.
البته امیدوار باشیم که روزی همه مسئولین ما از میان نخبگان انتخاب شوند و این مهم فرهنگ‌سازی شود که مدیر الزاماً باید نخبه باشد و نه نور چشمی این و آن! چون دولت می‌خواهد کل منابع استان را مثلاً در اختیار استاندار و مدیران زیرمجموعه او قرار دهد؛ پس ضروری است که مدیران منتخب نخبه باشند. اگرچه که زبان نخبگان شاید به تلخی بگراید، چون حقیقت را می‌گویند و به دنبال خوشامد این و آن نیستند و ازقضا یکی از مهم‌ترین دلایل عدم به‌کارگیری آنان، شاید زبان تلخ و حقیقت‌گوی آنان است.
نخبه به‌دلیل آزاداندیشی و وام‌دار نبودن به این و آن، حقیقت را براساس مصالح جامعه بر زبان می‌آورد و نقطه آمال او اعتلای جامعه است. پس این هنر دولت‌مردان است که تلخی زبان نخبگان را تحمل کنند تا به نتایج مطلوب و علمی برسند و جامعه را از مشکلات فعلی برهانند؛ یکی از مهم‌ترین فواید بهره‌گیری از نخبگان، گرفتار نشدن در تله جناح‌بندی‌ها و باندبازی‌ها است. چراکه به شرط به‌کارگیری نخبگان از همه جناح‌ها، سخن همه شنیده می‌شود و می‌توان بهترین‌ها را برگزید. با شعار و رویکردی که رئیس‌جمهور پزشکیان دارد و قصد به‌کارگیری حداکثری کارشناسان را کرده است، می‌توان بهترین نخبگان را به‌کار گرفت و اعتلای جامعه را نظاره‌گر بود، ان‌شاءالله.