دکتر محمد ابراهیم تکلو با بیان اینکه وقتی حریم میان زوجین در رابطه زناشویی برداشته شود، به اصطلاح روی زن و شوهر به روی یکدیگر باز شده و این رفتار غلط برایشان عادی‌سازی می‌شود، اظهار کرد: تکرار این بی‌احترامی و بی‌حرمتی‌ها می‌تواند رابطه را به سمت سست شدن و در موارد شدید به سمت جدایی و طلاق بکشاند.

به گفته وی فحاشی، بی‌حرمتی، تحقیر و توهین به همسر و نزدیکان او در کنار سایر مؤلفه‌ها نظیر خیانت و عدم تعهد ازجمله خط قرمزهای رابطه زناشویی است که می‌تواند با توجه به تعداد دفعات تکرار و فراوانی عبور از این خط قرمزها و نیز تیپ روانی و شخصیتی زوجین، اثرات مخرب و منفی خود را بر رابطه بگذارد.

وی با افزودن این نکته که اساساً در یک رابطه زناشویی درست که زوجین مهارت حل مسئله و گفت‌و‌گو کردن را بلد باشند، نباید اختلافات به مرحله دعوا و درگیری بین زوجین بیانجامد؛ «مهارت گفت‌وگو» را ازجمله اصلی‌ترین مهارت‌های لازم برای آغاز زندگی مشترک دانست و تصریح کرد: در رابطه زناشویی باید زوجین مهارت گفت‌وگو کردن و حل مسئله را بلد باشند تا کار به دعوا نرسد. دعوا یعنی زوجین وارد گفت‌و‌گویی شده‌اند که در آن به‌دنبال برنده شدن خود و بازنده شدن دیگری هستند.

این روان‌شناس، معتقد است که زن و شوهر باید توانایی بیان درست مسئله‌ای که نسبت به آن دلخور و ناراحت هستند را بلد باشند تا در صورت بروز ناراحتی، مسئله را با کلامی درست برای همسر خود بیان کنند.

تکلو همچنین این را هم گفت که دلخوری‌های بیان نشده زن و شوهر نهایتاً تبدیل به خشم انفجاری و یا عصبانیت‌های شدیدی می‌شود که نهایتاً می‌تواند روی آوردن به رفتارهای ناسازگارانه نظیر فحش، ناسزا، توهین و حتی در موارد شدید کتک‌کاری، شکستن وسایل منزل، پرتاب وسایل به سمت همسر و خودزنی را در پی داشته باشد.

وی در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به اینکه بعضاً زوجین تصور می‌کنند به هنگام بروز عصبانیت محق هستند که هر رفتاری را نشان دهند و در انتها با یک معذرت‌خواهی دلخوری ایجاد شده را از دل همسر خود درآوردند، خاطرنشان کرد: نمی‌توان هر حرفی را زد و هر رفتاری را انجام داد و نهایتاً انتظار بخشش از همسر با بیان «معذرت می‌خواهم» را داشت. نباید فراموش کرد که پشیمانی پس از شکستن خط قرمزهای رابطه زناشویی فایده‌ای ندارد و حتی ممکن است با گذشت زمان نیز آن حرف‌ها و رفتارهای آزاردهنده، خود را به شکل‌های مختلف در رابطه نشان دهد.

وی در پایان سخنان خود، ناتوانی در کنترل خشم به هنگام عصبانیت و در پی آن بروز رفتارهای ناسازگارانه را ازجمله نشانه‌های نداشتن سلامت روان نسبی در افراد عنوان کرد و افزود: باید عوامل مؤثر در ناتوانی فرد برای کنترل خشم را ریشه‌یابی کرد. ما می‌توانیم خشم خود را به هنگام عصبانیت ابراز کنیم اما حق نداریم به هنگام بحث و عصبانیت از خود واکنش‌های تند نظیر داد زدن و پرتاب اشیاء و... نشان دهیم.